Είναι αρκετά απλό να βοηθήσετε ένα μικρό παιδί να σταματήσει τα παρορμητικά, επαναλαμβανόμενα χτυπήματα. Πλησιάστε το παιδί σας τη στιγμή που πιστεύετε ότι είναι έτοιμο να χτυπήσει κάποιον. Προβλέποντας τη συμπεριφορά του θα βοηθήσετε τον εαυτό σας να αντιδράσει χωρίς εκρήξεις. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να παρατηρήσετε πότε το μυαλό σας θα αρχίσει να λέει «Αναρωτιέμαι εάν θα χτυπήσει το άλλο παιδάκι.
Πλησιάζει αρκετά το μικρότερο παιδί.. Ελπίζω να μην το κάνει..!» Αυτή η σκέψη είναι το σήμα σας για να πλησιάσετε ήρεμα το παιδί σας και να είστε προετοιμασμένοι. Κάντε μια φιλική ‘περιπολία’ στο παιδί σας πλησιάζοντας το όλο και περισσότερο με αγάπη χωρίς να δίνεται λεκτικές προειδοποιήσεις. Οι λεκτικές προειδοποιήσεις δεν προσφέρουν τίποτα αντιθέτως αυξάνουν το συναίσθημα του φόβου που νιώθει το παιδί σας με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο έντονη η ανάγκη του να χτυπήσει το άλλο παιδάκι.
Όταν παρατηρήσετε ότι πάει να σηκώσει το χεράκι του, ‘αποκρούστε’ αυτή την ώθηση με το δικό σας χέρι χωρίς ένταση (αυτό ισχύει και στην περίπτωση που θελήσει να χτυπήσει εσάς). Ή απλά κρατήστε το μπράτσο του ή το χεράκι του απαλά καθώς πλησιάζει πιο κοντά στο άλλο παιδάκι, έτσι ώστε να μη μπορέσει να χτυπήσει ξαφνικά. Είστε ο υπεύθυνος ασφαλείας. Η εργασία σας είναι να διασφαλίσετε ότι κανείς δεν θα χτυπήσει ή θα χτυπηθεί.
Όταν προσπαθήσει να χτυπήσει, απλά αποτρέψτε το χτύπημα του λέγοντας με ήρεμη και σταθερή φωνή «δεν μπορώ να σε αφήσω να το κάνεις αυτό” έχοντας σταθεί στο ύψος του παιδιού σας και χρησιμοποιώντας βλεμματική επαφή. Μείνετε μαζί του εκεί. Μην πάτε μακριά, μην το επιπλήξετε, δεν χρειάζεται να πείτε απολύτως τίποτα άλλο. Απλά κρατήστε το χεράκι του απαλά, με αγάπη και παραμείνετε μαζί του.
Καθώς το παιδί σας είναι αναστατωμένο, αυτό που το βοηθά πολύ είναι να μπορείτε να είστε ήρεμοι και να το κοιτάτε με αγάπη. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται μια τέτοια στιγμή είναι να φοβάται τη παρορμητική σας συμπεριφορά ή την αποδοκιμασία σας.
Το παιδί σας χρειάζεται να επικεντρωθεί στο να απελευθερώσει όλη την ένταση που νιώθει. Μπορεί να κλάψει. Μπορεί να αρχίσει να ιδρώνει, ενώ φωνάζει δυνατά. Μπορεί να πέσει στο πάτωμα κλαίγοντας ή να κλωτσάει. Όσο πιο έντονη η αντίδραση του παιδιού σας τόσο καλύτερη η έκβαση αυτού του συναισθηματικού επεισοδίου. Απελευθερώνει αρνητικά συναισθήματα και συγκεκριμένα το συναίσθημα του φόβου. Χρησιμοποιεί την ήρεμη παρουσία σας ως σήμα του ότι είναι ελεύθερο να απελευθερώσει αυτά τα συναισθήματα (πάντα με γνώμονα τη δική του ασφάλεια και την ασφάλεια των άλλων) που έχουν “μολύνει” τη συμπεριφορά του. Απλά παραμείνετε κοντά του και ακούστε το παιδί σας με κατανόηση και αγάπη.
Παρακάτω είναι μερικά από τα πράγματα που μπορείτε να πείτε ευγενικά και ήρεμα, τα οποία συνδυάζονται με μακρά διαστήματα υποστηρικτικής ακρόασης. Απλά μιλήστε λίγο ανά κάποια λεπτά και δείξτε στο παιδί σας ότι γνωρίζετε και κατανοείτε πόσο σκληρά εργάζεται για να απελευθερώσει τους φόβους του από το σύστημα του.
“ Ξέρω ότι συμπαθείς τον Νίκο. Δεν μπορώ να σου επιτρέψω να τον χτυπήσεις.”
“ Είμαι εδώ μαζί σου για να σου προσφέρω ασφάλεια.”
“ Κανένας δεν είναι θυμωμένος μαζί σου. Σε αγαπάω πολύ και θα μείνω εδώ μαζί σου.”
“ Συγνώμη, καταλαβαίνω αυτό είναι δύσκολο. Σε διαβεβαιώνω ότι η μέρα σου θα είναι πολύ καλύτερη μετά από αυτό.”
“Αυτό που σε φοβίζει πάει έφυγε, τέλειωσε. Δεν πρόκειται να ξανασυμβεί.”
“Όχι, δεν χρειάζεται να πάμε σπίτι. Πιστεύω ότι μπορείς να περάσεις όμορφα εδώ, σε λίγο. Είναι μια χαρά να μείνεις εδώ.”
Αφιερώστε το 80% του χρόνου στην ακρόαση, μιλήστε με ζεστασιά στη φωνή σας και με ανοιχτή καρδιά για τον “αγώνα” που κάνει το παιδί σας. Κάνει ακριβώς αυτό για το οποίο γεννήθηκε να κάνει, προσπαθεί να απαλλαγεί από το άγχος με ένα “άγριο” αλλά αποτελεσματικό τρόπο.
Εάν του συμπαρασταθείτε όταν κάνει αυτή τη συναισθηματική εργασία, το παιδί σας θα είναι ένα πολύ διαφορετικό παιδί όταν θα έχει πλέον τελειώσει με αυτήν την προσπάθεια. Το συναισθηματικό κακό όνειρο θα έχει πια τελειώσει. Ο φόβος του θα έχει εξατμιστεί, ίσως όχι όλος, αλλά μεγάλο μέρος αυτού του φόβου σίγουρα θα έχει εξατμιστεί και το παιδί σας θα είναι σε θέση να είναι και πάλι χαρούμενο και να έχει μια καλύτερη μέρα από ότι συνήθως.
Η ακρόαση με κατανόηση και αγάπη προς το παιδί σας απλοποιεί τη ζωή σας ως γονέα. Βοηθάτε το παιδί σας να καθαρίσει το μυαλό του από τη συναισθηματική φόρτιση έτσι ώστε να μπορεί να σκεφτεί πιο καθαρά. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να του κάνετε κήρυγμα, δεν χρειάζεται να υπενθυμίσετε τις αρχές της ορθής μεταχείρισης των φίλων, δεν χρειάζεται να απαριθμήσετε τους κανόνες στο σπίτι σας ή στο παιδότοπο, είτε πριν, κατά τη διάρκεια, ή μετά από ένα περιστατικό “χτυπήματος” στο οποίο παρεμβαίνετε για να κρατήσετε ένα καλό όριο.
Μπορείτε να εμπιστευτείτε ότι το παιδί σας γνωρίζει πώς να συμπεριφερθεί στους άλλους καλά. Ξέρει πώς να είναι φίλος. Και δημιουργώντας ένα υγιές όριο, με ακρόαση που εμπεριέχει κατανόηση και αγάπη, βοηθάτε το παιδί σας να διεκδικήσει εκ νέου την ευκαιρία να είναι σε ισορροπία, απαλλαγμένο από αποθηκευμένα συναισθήματα φόβου.
Είναι πολύ κατανοητό ότι όλη αυτή η διαδικασία χρειάζεται υπομονή και μια επιπλέον προσπάθεια για να διαχειριστείτε τα έντονα συναισθήματα του παιδιού σας αλλά πολύ περισσότερο τα δικά σας ειδικά όταν βρίσκεστε σε δημόσιο χώρο. Για να αντιμετωπίσετε τις δικές σας εσωτερικές προκλήσεις μπορείτε να κάνετε μια πρώτη δοκιμή σε ένα λιγότερο δημόσιο χώρο π.χ όταν είστε καλεσμένοι σε ένα φιλικό σπίτι όπου υπάρχουν εκεί και άλλα παιδιά.
Επίσης, η διαφραγματική αναπνοή μπορεί να βοηθήσει να νιώσετε πιο χαλαροί, να καταλαγιάσουν οι έντονες σκέψεις (π.χ ‘πω-πω όλοι εδώ μέσα μας κοιτάνε’) και τα έντονα συναισθήματα (π.χ ‘τι ντροπή’) που ξεπηδούν ως δια “μαγείας” σε τέτοιες καταστάσεις, ώστε να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε το γεγονός ήρεμα και αποτελεσματικά. Όσο έχετε ως κίνητρο να βοηθήσετε το μικρό σας να κατανοήσει ότι μπορεί να εκφράζει τα συναισθήματα του και μπορεί να νιώθει καλά χωρίς να χτυπάει εσάς ή τους άλλους προσφέροντας του ουσιαστική συμπαράσταση, τότε να είστε σίγουροι ότι αυτή η προσπάθεια δεν θα είναι ‘χάσιμο χρόνου’.
Αντιθέτως, το παιδί σας θα έχει μάθει μέσα από την αποδοχή σας και την αγάπη σας ότι μπορεί να αντιμετωπίσει οποιεσδήποτε συναισθηματικές προκλήσεις χωρίς να φέρνει σε κίνδυνο τον εαυτό του ή τους άλλους. Επίσης, εσείς θα βιώσετε και θα αντιληφθείτε ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι όπου ο σεβασμός και η αγάπη κυριαρχούν και όπου η τιμωρία και η άγνοια δεν χωρούν. Και όλα αυτά πάντα με γνώμονα την ομαλή εξέλιξη της ψυχοσύνθεσης του παιδιού σας και όλων των παιδιών.
Γιατί στα χεράκια τους κρύβεται η ειρήνη του κόσμου και έχοντας ως οδηγό την αγάπη όλα μπορούν να αλλάξουν!
Πηγή : http://www.vimatisko.gr/?page=news&records=details&_p.id=25745#
Πλησιάζει αρκετά το μικρότερο παιδί.. Ελπίζω να μην το κάνει..!» Αυτή η σκέψη είναι το σήμα σας για να πλησιάσετε ήρεμα το παιδί σας και να είστε προετοιμασμένοι. Κάντε μια φιλική ‘περιπολία’ στο παιδί σας πλησιάζοντας το όλο και περισσότερο με αγάπη χωρίς να δίνεται λεκτικές προειδοποιήσεις. Οι λεκτικές προειδοποιήσεις δεν προσφέρουν τίποτα αντιθέτως αυξάνουν το συναίσθημα του φόβου που νιώθει το παιδί σας με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο έντονη η ανάγκη του να χτυπήσει το άλλο παιδάκι.
Όταν παρατηρήσετε ότι πάει να σηκώσει το χεράκι του, ‘αποκρούστε’ αυτή την ώθηση με το δικό σας χέρι χωρίς ένταση (αυτό ισχύει και στην περίπτωση που θελήσει να χτυπήσει εσάς). Ή απλά κρατήστε το μπράτσο του ή το χεράκι του απαλά καθώς πλησιάζει πιο κοντά στο άλλο παιδάκι, έτσι ώστε να μη μπορέσει να χτυπήσει ξαφνικά. Είστε ο υπεύθυνος ασφαλείας. Η εργασία σας είναι να διασφαλίσετε ότι κανείς δεν θα χτυπήσει ή θα χτυπηθεί.
Όταν προσπαθήσει να χτυπήσει, απλά αποτρέψτε το χτύπημα του λέγοντας με ήρεμη και σταθερή φωνή «δεν μπορώ να σε αφήσω να το κάνεις αυτό” έχοντας σταθεί στο ύψος του παιδιού σας και χρησιμοποιώντας βλεμματική επαφή. Μείνετε μαζί του εκεί. Μην πάτε μακριά, μην το επιπλήξετε, δεν χρειάζεται να πείτε απολύτως τίποτα άλλο. Απλά κρατήστε το χεράκι του απαλά, με αγάπη και παραμείνετε μαζί του.
Καθώς το παιδί σας είναι αναστατωμένο, αυτό που το βοηθά πολύ είναι να μπορείτε να είστε ήρεμοι και να το κοιτάτε με αγάπη. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται μια τέτοια στιγμή είναι να φοβάται τη παρορμητική σας συμπεριφορά ή την αποδοκιμασία σας.
Το παιδί σας χρειάζεται να επικεντρωθεί στο να απελευθερώσει όλη την ένταση που νιώθει. Μπορεί να κλάψει. Μπορεί να αρχίσει να ιδρώνει, ενώ φωνάζει δυνατά. Μπορεί να πέσει στο πάτωμα κλαίγοντας ή να κλωτσάει. Όσο πιο έντονη η αντίδραση του παιδιού σας τόσο καλύτερη η έκβαση αυτού του συναισθηματικού επεισοδίου. Απελευθερώνει αρνητικά συναισθήματα και συγκεκριμένα το συναίσθημα του φόβου. Χρησιμοποιεί την ήρεμη παρουσία σας ως σήμα του ότι είναι ελεύθερο να απελευθερώσει αυτά τα συναισθήματα (πάντα με γνώμονα τη δική του ασφάλεια και την ασφάλεια των άλλων) που έχουν “μολύνει” τη συμπεριφορά του. Απλά παραμείνετε κοντά του και ακούστε το παιδί σας με κατανόηση και αγάπη.
Παρακάτω είναι μερικά από τα πράγματα που μπορείτε να πείτε ευγενικά και ήρεμα, τα οποία συνδυάζονται με μακρά διαστήματα υποστηρικτικής ακρόασης. Απλά μιλήστε λίγο ανά κάποια λεπτά και δείξτε στο παιδί σας ότι γνωρίζετε και κατανοείτε πόσο σκληρά εργάζεται για να απελευθερώσει τους φόβους του από το σύστημα του.
“ Ξέρω ότι συμπαθείς τον Νίκο. Δεν μπορώ να σου επιτρέψω να τον χτυπήσεις.”
“ Είμαι εδώ μαζί σου για να σου προσφέρω ασφάλεια.”
“ Κανένας δεν είναι θυμωμένος μαζί σου. Σε αγαπάω πολύ και θα μείνω εδώ μαζί σου.”
“ Συγνώμη, καταλαβαίνω αυτό είναι δύσκολο. Σε διαβεβαιώνω ότι η μέρα σου θα είναι πολύ καλύτερη μετά από αυτό.”
“Αυτό που σε φοβίζει πάει έφυγε, τέλειωσε. Δεν πρόκειται να ξανασυμβεί.”
“Όχι, δεν χρειάζεται να πάμε σπίτι. Πιστεύω ότι μπορείς να περάσεις όμορφα εδώ, σε λίγο. Είναι μια χαρά να μείνεις εδώ.”
Αφιερώστε το 80% του χρόνου στην ακρόαση, μιλήστε με ζεστασιά στη φωνή σας και με ανοιχτή καρδιά για τον “αγώνα” που κάνει το παιδί σας. Κάνει ακριβώς αυτό για το οποίο γεννήθηκε να κάνει, προσπαθεί να απαλλαγεί από το άγχος με ένα “άγριο” αλλά αποτελεσματικό τρόπο.
Εάν του συμπαρασταθείτε όταν κάνει αυτή τη συναισθηματική εργασία, το παιδί σας θα είναι ένα πολύ διαφορετικό παιδί όταν θα έχει πλέον τελειώσει με αυτήν την προσπάθεια. Το συναισθηματικό κακό όνειρο θα έχει πια τελειώσει. Ο φόβος του θα έχει εξατμιστεί, ίσως όχι όλος, αλλά μεγάλο μέρος αυτού του φόβου σίγουρα θα έχει εξατμιστεί και το παιδί σας θα είναι σε θέση να είναι και πάλι χαρούμενο και να έχει μια καλύτερη μέρα από ότι συνήθως.
Η ακρόαση με κατανόηση και αγάπη προς το παιδί σας απλοποιεί τη ζωή σας ως γονέα. Βοηθάτε το παιδί σας να καθαρίσει το μυαλό του από τη συναισθηματική φόρτιση έτσι ώστε να μπορεί να σκεφτεί πιο καθαρά. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να του κάνετε κήρυγμα, δεν χρειάζεται να υπενθυμίσετε τις αρχές της ορθής μεταχείρισης των φίλων, δεν χρειάζεται να απαριθμήσετε τους κανόνες στο σπίτι σας ή στο παιδότοπο, είτε πριν, κατά τη διάρκεια, ή μετά από ένα περιστατικό “χτυπήματος” στο οποίο παρεμβαίνετε για να κρατήσετε ένα καλό όριο.
Μπορείτε να εμπιστευτείτε ότι το παιδί σας γνωρίζει πώς να συμπεριφερθεί στους άλλους καλά. Ξέρει πώς να είναι φίλος. Και δημιουργώντας ένα υγιές όριο, με ακρόαση που εμπεριέχει κατανόηση και αγάπη, βοηθάτε το παιδί σας να διεκδικήσει εκ νέου την ευκαιρία να είναι σε ισορροπία, απαλλαγμένο από αποθηκευμένα συναισθήματα φόβου.
Είναι πολύ κατανοητό ότι όλη αυτή η διαδικασία χρειάζεται υπομονή και μια επιπλέον προσπάθεια για να διαχειριστείτε τα έντονα συναισθήματα του παιδιού σας αλλά πολύ περισσότερο τα δικά σας ειδικά όταν βρίσκεστε σε δημόσιο χώρο. Για να αντιμετωπίσετε τις δικές σας εσωτερικές προκλήσεις μπορείτε να κάνετε μια πρώτη δοκιμή σε ένα λιγότερο δημόσιο χώρο π.χ όταν είστε καλεσμένοι σε ένα φιλικό σπίτι όπου υπάρχουν εκεί και άλλα παιδιά.
Επίσης, η διαφραγματική αναπνοή μπορεί να βοηθήσει να νιώσετε πιο χαλαροί, να καταλαγιάσουν οι έντονες σκέψεις (π.χ ‘πω-πω όλοι εδώ μέσα μας κοιτάνε’) και τα έντονα συναισθήματα (π.χ ‘τι ντροπή’) που ξεπηδούν ως δια “μαγείας” σε τέτοιες καταστάσεις, ώστε να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε το γεγονός ήρεμα και αποτελεσματικά. Όσο έχετε ως κίνητρο να βοηθήσετε το μικρό σας να κατανοήσει ότι μπορεί να εκφράζει τα συναισθήματα του και μπορεί να νιώθει καλά χωρίς να χτυπάει εσάς ή τους άλλους προσφέροντας του ουσιαστική συμπαράσταση, τότε να είστε σίγουροι ότι αυτή η προσπάθεια δεν θα είναι ‘χάσιμο χρόνου’.
Αντιθέτως, το παιδί σας θα έχει μάθει μέσα από την αποδοχή σας και την αγάπη σας ότι μπορεί να αντιμετωπίσει οποιεσδήποτε συναισθηματικές προκλήσεις χωρίς να φέρνει σε κίνδυνο τον εαυτό του ή τους άλλους. Επίσης, εσείς θα βιώσετε και θα αντιληφθείτε ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι όπου ο σεβασμός και η αγάπη κυριαρχούν και όπου η τιμωρία και η άγνοια δεν χωρούν. Και όλα αυτά πάντα με γνώμονα την ομαλή εξέλιξη της ψυχοσύνθεσης του παιδιού σας και όλων των παιδιών.
Γιατί στα χεράκια τους κρύβεται η ειρήνη του κόσμου και έχοντας ως οδηγό την αγάπη όλα μπορούν να αλλάξουν!
Πηγή : http://www.vimatisko.gr/?page=news&records=details&_p.id=25745#
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου