Η διπολική διαταραχή είναι μια ψυχική νόσος. Τα άτομα με διπολική διαταραχή βιώνουν επεισόδια ευερέθιστης διάθεσης γνωστά ως "μανία", εναλλασσόμενα με επεισόδια κατάθλιψης. Αυτά τα επεισόδια μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην ικανότητα του ανθρώπου να λειτουργήσει φυσιολογικά στην καθημερινότητά του ενώ υπολογίζεται ότι σχεδόν το 4% των ανθρώπων παγκοσμίως πάσχουν από τη νόσο. Η αιτία που προκαλεί τη διαταραχή δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά μια σειρά γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων θεωρείται πως παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή της. Μια μορφή διπολικής διαταραχής είναι αυτή που εμφανίζεται στον παιδικό και εφηβικό πληθυσμό, αν και κάτι τέτοιο αμφισβητείται από πολλούς επιστήμονες παρά τη σχετική τεκμηρίωση και τις έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί.
Τα παιδιά που πάσχουν από τη νόσο εμφανίζουν μεταπτώσεις στη συμπεριφορά τους, είναι υπερκινητικά, έχουν έντονα και αδικαιολόγητα ξεσπάσματα και χαρακτηρίζονται από εμμονές και αναίτια οργή. Η εναλλαγή συναισθημάτων προκαλεί μια μορφή χρόνιας αψιθυμίας και το παιδί προοδευτικά γίνεται μονίμως ευερέθιστο. Καθώς η τυπική παιδική συμπεριφορά περιλαμβάνει πολλά από τα χαρακτηριστικά της διπολικής διαταραχής, συχνά οι γονείς, αλλά και οι ειδικοί ιατροί-ψυχολόγοι, οδηγούνται σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Για το λόγο αυτό έχουν θεσπιστεί συγκεκριμένα κριτήρια και στην περίπτωση που τουλάχιστον 4 από αυτά χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά ενός παιδιού, τότε αυτό είναι πολύ πιθανό να πάσχει από τη νόσο:
- Παρατεταμένη περίοδο κατά την οποία είναι ευερέθιστο
- Έλλειψη ενδιαφερόντων
- Απότομες και συνεχιζόμενες για μέρες εναλλαγές συναισθημάτων
- Αναίτιος θυμός και οργή που εκδηλώνονται με ξεσπάσματα
- Άγχος αποχωρισμού
- Αμφισβήτηση για όλα και απειθαρχία
- Υπερκινητικότητα, αναστάτωση και αποδιοργάνωση
- Διαταραχές ύπνου
- Επεισόδια νυχτερινού τρόμου και ενούρηση
- Μανιώδης επιθυμία για γλυκά
- Υπερβολική ενασχόληση με συγκεκριμένα πράγματα
- Συμμετοχή σε επικίνδυνα παιχνίδια
- Ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά
- Παραλογισμός
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα παιδιά που εμφανίζουν μεμονωμένα κάποια από τα ανωτέρω, σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι πάσχουν από διπολική διαταραχή. Ο συνδυασμός τουλάχιστον τεσσάρων κριτηρίων είναι αυτός που ενδεχομένως αποτελεί ένδειξη ύπαρξης του συνδρόμου. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να συνοδεύεται από γενικότερη δυσφορία του παιδιού, να έχει σημαντική διάρκεια (τουλάχιστον 2 εβδομάδες) και να λαμβάνει χώρα και εκτός κατοικίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου